DT News - Poland - Efektywność wypełnienia kanałów w leczeniu endodontycznym z zastosowaniem CBCT

Search Dental Tribune

Efektywność wypełnienia kanałów w leczeniu endodontycznym z zastosowaniem CBCT

Bartłomiej Karaś i Przemysław Papiór

Bartłomiej Karaś i Przemysław Papiór

pią. 2 października 2015

ratować

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie przydatności badania tomograficznego wiązki stożkowej w ocenie anatomii oraz jakości wypełnienia kanałów korzeniowych po leczeniu endodontycznym z akcentem na nietypową anatomię leczonego zęba.

Opis przypadku:

W trakcie leczenia protetycznego 63-pacjentki wystąpiły komplikacje przy szlifowaniu zęba 47. Po usunięciu wszystkich wypełnień i doczyszczeniu z próchnicy lekarz prowadzący zadecydował o konieczności leczenia kanałowego. Decyzja ta była podjęta ze względu na brak wystarczającej ilości tkanek twardych oraz bezpośrednią bliskość komory miazgi. Przypadek został skierowany do lekarza endodonty.

Po ocenie zdjęć radiologicznych (Ryc. 1) przystąpiono do leczenia endodontycznego. Wszystkie procedury wykonane zostały przy użyciu mikroskopu zabiegowego Labomed PrimaDNT (Labo America, Auburn, USA). W znieczuleniu przewodowym 2 ampułkami 4% roztworu artykainy z 1:100 000 epinefryną (3M ESPE, Seefeld, Niemcy) w izolacji koferdamu OptiDam (Kerr Corporation, Orange, USA) wykonano tymczasową odbudowę kompozytem do ubytku 1 klasy wg Blacka. Następnie strepanowano komorę, dokonano amputacji i uwidocznienia wszystkich ujść kanałów – mezjalnych językowego i policzkowego oraz pojedynczego dystalnego.

Sprawdzono drożność instrumentem C-file (VDW, Monachium, Niemcy) w rozmiarze ISO10. Następnie wykonano dostęp prostoliniowy opracowując 1/3 dokoronową część kanałów, tzw. flaring, przy użyciu instrumentu K3 (SybronEndo, Orange, USA) w rozmiarze 25/12 oraz 25/10. Ze względu na obliterację kanałów i nietypową anatomię, osiągnięcie ścieżki prowadzenia narzędziami ręcznymi wymagało użycia instrumentów C-file (VDW) w rozmiarach 6, 8, 10, 12 i 15. Każdy z pilników był użyty w połączeniu z kątnicą M4 Safety (SybronEndo). Po osiągnięciu ścieżki prowadzenia na pełnej długości roboczej we wszystkich kanałach przystąpiono do opracowania narzędziami niklowo-tytanowymi TF-Adaptive (SybronEndo) w połączeniu z silnikiem Elements Motor (SybronEndo). System wykorzystano w sekwencji trójpilnikowej – 20.04, 25.06 i 35.04. Pilniki wykorzystywano w technice „single-lenght”, czyli wprowadzając każdy na długość roboczą. Po każdorazowym użyciu pilnika wykonywano rekapitulację oraz płukanie podchlorynem sodu 5,25%.

Po przeprowadzeniu chemomechanicznego opracowania wszystkich kanałów korzeniowych przystąpiono do protokołu płukania z wykorzystaniem podchlorynu sodu 5,25% oraz kwasu cytrynowego 40% aktywowanych przy pomocy ultradźwięków oraz hydrodynamicznej metody manualnej. Kanały zostały osuszone sztyftami papierowymi (Sybron Endo) i wypełnione ćwiekami gutaperkowymi (Sybron Endo) z uszczelniaczem na bazie żywicy epoksydowej, metodą kondensacji pionowej (Ryc. 2 i 3). Następnie komorę oczyszczono przy użyciu alkoholu izopropylowego i mikroaplikatora. W kanale dystalnym zacementowano wkład z włókna szklanego.

Ze względu na obraz radiologiczny pokazujący dużą odległość wypełnienia od wierzchołków radiologicznych, pacjentkę skierowano na badanie tomograficzne. Po wykonaniu badania i jego analizie, wszelkie wątpliwości zostały rozwiane (Ryc. 4 i 5). Nietypowe ułożenie wierzchołków anatomicznych zęba 47 sprawiło, że klasyczne zdjęcie rvg wprowadzało operatora w błąd, sugerując niedopełnienie. Uzyskanie przekrojów czołowych pozwoliło prawidłowo zobrazować anatomię i jakość wypełnienia w przedstawionym leczeniu.

Podsumowanie:

Klasyczna radiologia z wykorzystaniem zdjęć wewnątrzustnych jest podstawą dzisiejszej diagnostyki, zwłaszcza w endodoncji. Bez wykonania zdjęć radiologicznych nie powinno się przystępować do stawiania kompletnej diagnozy, a tym bardziej – do leczenia. W przypadku nietypowej anatomii, która jest charakterystyczna dla drugich zębów trzonowych dolnych warto skorzystać w diagnostyce z tomografii komputerowej. Częstość występowania kanałów typu C, zębów 2-kanałowych, wierzchołków anatomicznych ułożonych bocznie w stosunku do wierzchołków radiologicznych czy zlania wszystkich ujść w jeden wspólny wierzchołek sprawia, że operator może przeprowadzić leczenie na dużo wyższym poziomie, posiadając wymienione informacje jeszcze przed otwarciem komory zęba.

Autorzy:
Lek. dent. Bartłomiej Karaś – Prywatna Praktyka Dentystyczna we Wrocławiu, Dział Badawczy Polskiego Towarzystwa Endodontycznego, kierownik: dr n. med. Wojciech Wilkoński.

Lek. dent. Przemysław Papiór – Prywatna Praktyka Dentystyczna we Wrocławiu.

Kontakt:
Tel.: 501 592 288
E-mail: bartek@karasdentysta.pl
 

embedImagecenter("Imagecenter_1_1954",1954, "large");

 

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement