DT News - Poland - Komplikacje implantoprotetycznej rekonstrukcji braków zębowych – opis przypadku

Search Dental Tribune

Komplikacje implantoprotetycznej rekonstrukcji braków zębowych – opis przypadku

Wygojone dziąsło wokół implantu 44.
Michał Pelc, Andrzej Wojtowicz

Michał Pelc, Andrzej Wojtowicz

pią. 27 września 2013

ratować

W artykule przedstawiono sposób postępowania klinicznego w przypadku powikłania podczas rekonstrukcji implantoprotetycznej. Powikłanie w postaci poprzecznego złamania korzenia zęba 12 naprawiono poprzez implantację natychmiastową. Pokazano długotrwały proces napełzania brodawki dziąsłowej wokół korony implantu.

W opisanym przypadku przedstawiono komplikacje podczas leczenia implantoprotetycznego 54-letniej, niepalącej pacjentki. Życzeniem kobietybyła wymiana istniejących koron protetycznych, których estetyka nie spełniała jej oczekiwań oraz zastąpienie mostów pojedynczymi koronami, co związane było z koniecznością zwiększenia liczby filarów poprzez wprowadzenie implantów śródkostnych.

 

embedImagecenter("Imagecenter_1_903",903, "large");

Rozpoznanie
Badanie kliniczne i radiologiczne wykazało niewielkie poziome zaniki kostne w obszarze szczęki i żuchwy, ogólna higiena obszaru jamy ustnej została oceniona jako dobra. Nie zaobserwowano ruchomości zębów, a kieszonki dziąsłowe nie zostały sklasyfikowane jako patologiczne.

 

Planowanie leczenia
Podjęto decyzję o implantacji w pozycjach #14, #24, #25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano wykonanie pojedynczych koron na podbudowie z tlenku cyrkonu. Dokonano rejestracji zwarcia przy pomocy łuku twarzowego, wykonano wax-up i przymiarki mock-up’u. Na ich podstawie przygotowane zostały szablony chirurgiczne.

Wykonano również korony tymczasowe (Empress Direct, Ivoclar Vivadent, Lichtenstein) celem weryfikacji prawidłowej okluzji oraz estetyki koron.

Procedura chirurgiczna i protetyczna
W oparciu o szablony chirurgiczne wprowadzono implanty Astra  4 mm (AstraTech AB, Szwecja) w pozycjach #14, #24, #25, #35, #36 oraz #44. Zaplanowano 12-tygodniowy okres gojenia. Pozostałe filary zębów zaopatrzono pojedynczymi pełnoceramicznymi koronami (e.max, Ivoclar Vivadent, Lichtenstein).

Po okresie gojenia wykonane zostały indywidualne łączniki hybrydowe (tytanowa baza i filar z dwutlenku cyrkonu), na których zostały zacementowane korony na podbudowie z ZrO2.

Komplikacja
Po upływie 22 miesięcy od wykonania finalnej rekonstrukcji protetycznej doszło do poprzecznego pęknięcia korzenia zęba #12. Podjęto decyzję o natychmiastowej implantacji w tym miejscu. Wybrano poddziąsłowy protokół gojenia. Pacjentka nie wyraziła zgody na wykonanie przeszczepu łącznotkankowego celem zwiększenia objętości dziąsła związanego w okolicy przyszyjkowej implantu.

Procedura chirurgiczna
Odsłonięcia struktur kostnych dokonano poprzez wykonanie nacięcia poprowadzonego podniebiennie od szczytu wyrostka bez wykonywania horyzontalnych cięć odbarczających. Wprowadzony został implant Astra  3,5 mm (AstraTech AB, Szwecja), a powstała od strony przedsionkowej dehiscencja i fenestracja została pokryta materiałem BioOss (Geistlich Pharma, Szwajcaria) oraz membraną resorbowalną BioGide. Rana została zaszyta szwami pojedynczymi.

Zaplanowano 16-tygodniowy okres gojenia. Na czas gojenia wykonano odbudowę tymczasową, wykorzystując koronę z utraconego filaru.

Procedura protetyczna
Ryciny pokazują sytuację po odsłonięciu implantu i 2-tygodniowym okresie gojenia z wykorzystaniem śruby gojącej. Na implancie wykonano koronę tymczasową z kompozytu, co umożliwiło jej łatwą modyfikację w gabinecie. Stwierdzono prawie 2 mm recesję dziąsła oraz brak brodawek dziąsłowych przy zębach sąsiednich.

Przez kolejne 12 tygodni modyfikowano koronę tymczasową. Przez pierwsze 2 tygodnie dodawano niewielkie ilości materiału celem kompresji tkanki dziąsłowej wokół implantu. Następnie stopniowo usuwano materiał, wytwarzając miejsce na napełzanie tkanki dziąsłowej wokół korony. Czynność taką wykonywano raz w tygodniu. Proces nadpełzania brodawki w przestrzenie pomiędzy koronami jest widoczny, zależy jednak w głównej mierze od istnienia podparcia kostnego przy sąsiednich filarach oraz odpowiedniego położenia punktów stycznych.

Na rycinach przedstawiono sytuację kliniczną w 18 miesięcy po wykonaniu implantacji – widoczne są w pełni uformowane brodawki dziąsłowe wokół implantu.

Autorzy:
lek. stom. Michał Pelc – doktorant z Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny.
prof. dr hab. n. med. Andrzej Wojtowicz – Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny.

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement