DT News - Poland - Zapalenie tkanek wokół implantu a laser Er:YAG

Search Dental Tribune

Zapalenie tkanek wokół implantu a laser Er:YAG

Początkowy widok rozległego stanu zapalnego wokół tkanek implantów w żuchwie.
Carole Leconte

Carole Leconte

śro. 4 maja 2016

ratować

Zapalenie tkanek wokół implantu staje się chorobą coraz częściej występującą (Ryc. 1). Jej przyczyny są zróżnicowane i często ze sobą powiązane. Spośród istniejących metod leczenia, pomimo licznych korzyści klinicznych wynikających z użycia lasera Erbium:YAG, jest to prawdopodobnie metoda najmniej znana. Do korzyści należą: możliwość usunięcia ziarniny, kamienia nazębnego, odkażania tytanu z równoczesnym zachowaniem zdrowych tkanek oraz istniejących struktur implantu.

Pierwszym krokiem w leczeniu periimplantitis, bez względu na metodę jest przeprowadzenie dokładnej analizy warunków klinicznych celem ustalenia możliwych przyczyn choroby (niewystarczająca higiena, użytkowanie protez, ubytek tkanki, itp.) oraz oceny, czy możliwe jest leczenie, czy konieczne będzie usunięcie implantu.

W zależności od sytuacji, korzystniejszym rozwiązaniem może okazać się usunięcie poprzedniej pracy, a nie leczenie obecnego stanu. Usunięcie pozwoliłoby na odbudowę tkanki, co zapewniłoby lepszą podstawę dla dalszego leczenia, czyniąc wynik końcowy bardziej przewidywalnym.¬¬ Istnieje jednak wiele „konserwatywnych” metod leczenia periimplantitis, z czego niektóre związane są z regeneracją tkanek, inne – nie. W każdym przypadku należy poznać przyczynę, usunąć chorą tkankę oraz zdezynfekować okolicę. W tym celu wykonuje się zazwyczaj skaling (narzędziami ręcznymi lub za pomocą ultradźwięków), piaskowanie, terapię fotodynamiczną1 oraz miejscową lub ogólną antybiotykoterapię.2 Zawsze zaleca się, aby poinformować pacjenta o różnych możliwościach leczenia i zaangażować go w proces podejmowania decyzji, ponieważ dla przebiegu leczenia gotowość pacjenta do współpracy ma zasadnicze znaczenie – szczególnie, gdy pojawiają się nieoczekiwane powikłania lub potrzeba nagłej zmiany planu leczenia, udział pacjenta w ustaleniach od początku leczenia może załagodzić wpływ nieoczekiwanych wyników.

Jak już zostało podkreślone, istnieje wiele innych niż konserwatywne metody leczenia periimplantitis. W każdym jednak przypadku, bez względu na metodę, tak samo istotne jest ustalenie przyczyny zmian oraz jej wyeliminowanie, aby zapewnić możliwie najlepszy przebieg procesu gojenia. Nie istnieje żadne cudowne narzędzie dające 100% skuteczności leczenia wszystkich rodzajów periimplantitis, jednak w przypadkach, gdy istnieje potrzeba leczenia dziąseł, kości, zmian patologicznych w tkankach oraz powierzchni tytanu, laser Er:YAG wykazuje się wieloma zaletami w stosunku do innych metod leczenia.

Podstawa lepszego zrozumienia

Laser to wiązka fotonów o znacznej energii. Jeśli emitowana jest wiązka o bardzo krótkich impulsach, wiązka elektromagnetyczna wchodzi w interakcję z tkanką w przewidywalny sposób. Interakcja ta różni się od interakcji wynikającej ze stosowania tradycyjnych instrumentów, które w większości działają na podstawie praw Newtona. Podczas pracy z użyciem lasera, prawa fizyki kwantowej gwarantują skuteczność możliwą do przewidzenia.

Leczenie odbywa się bez bezpośredniego kontaktu z tkanką, a zastosowana moc zależy od metody emisji, zastosowania oraz od struktury tkanki. Tak, jak światło słoneczne pada na powierzchnię ziemi w zależności od pory roku (odległość), godziny (kąt padania) oraz materii (budowa cząsteczkowa/kolor), promień lasera może różnić się od parametrów początkowych. Dzięki regulacji i dostosowywaniu intensywności (mocy), częstotliwości emisji (Hz), rozkładu powierzchni emitowanej energii i wymienionych parametrów (odległość, kąt itp.), skutki mogą być kontrolowane.

Długość fali laserów Er:YAG wynosi 2940 nm. Światło podczerwone (niewidoczne) jest w dużym stopniu absorbowane przez wodę oraz hydroksyapatyt. Wysokie pochłaniane, które spowodowane jest przez efekt fotoablacyjny, pozwala na precyzyjne i selektywne usunięcie tkanek ze zmianami patologicznymi, bez naruszania zdrowych tkanek. Pozwala to także na kontrolowaną dezynfekcję powierzchni.

Skuteczność ablacji wynosi 540 µg/J, a głębokość usuniętej za pomocą impulsu tkanki jest większa niż 0,4 mm.3 Dzięki dokładnym i przejrzystym wskazówkom stosowania, laser Er:YAG daje możliwość pracy wraz z optymalną kontrolą wzrokową oraz bez bezpośredniego kontaktu z tkankami. Sprawia to, że laser jest narzędziem szczególnie skutecznym w walce z periimplantitis.

Usunięcie ziarniny

Dzięki procesowi fotoablacji, tkanka zostaje odparowana, co umożliwia dotarcie do ziarniny, ułatwiając i prowadząc do całkowitego usunięcia tkanki. Zastosowana metoda i precyzyjne ustawienie parametrów zmniejsza jatrogenne działanie skalingu. Za pomocą wiertła można wyrządzić znaczne szkody, nie powodując ablacji, większy jest też efekt termiczny zmniejszający kontrolę wzrokową nad polem zabiegowym,4-7 z kolei penetracja lasera erbowego jest niemal zerowa (mniej niż 30 µ) i w związku z tym unika się uszkodzenia kości. Dzięki możliwości precyzyjnej pracy, zdrowe tkanki pozostają nienaruszone. Zabieg jest bardziej skuteczny, jeśli dodatkowo korzystamy z mikroskopu lub wysokiej mocy szkieł powiększających.

Usunięcie kamienia nazębnego – odkażanie tytanu pozwala to na:

  • oczyszczenie błony śluzowej z nacieków,
  • oczyszczenie kości z ziarniny i tym samym zachowanie jej bez traumatyzacji (użycie lasera „zimnego”), by nie spowodować martwicy tkanek, co mogłoby prowadzić do powikłań lub niepowodzenia zabiegu,
  • zachowanie zdezynfekowanego tytanu, który dzięki temu zostanie ponownie zintegrowany z kością.

Opis przypadku
Do gabinetu zgłosił się 76-letni pacjent, u którego sytuacja początkowa była trudna: niewystarczająca higiena jamy ustnej, suchość, pleśniawki, źle dostosowane niestabilne protezy, zanik kości wyrostka zębodołowego. Pacjent w gabinecie pojawił się w lipcu 2010 r., mimo że objawy periimplantitis pojawiły się u niego już w 2004 r. Korzystnym wydało się leczenie nie zachowawcze, a terapia uwzględniające usunięcie implantów oraz skaling, wtórną odbudowę kości oraz keratynizację błony śluzowej w razie potrzeby (Ryc. 1-12). Szczególne okoliczności, tj. słaby stan zdrowia jamy ustnej, spowodowany m.in. problemami z żywieniem, co wpływało na ogólny stan zdrowia pacjenta spowodowały, że podjęto próbę zachowania zainfekowanych implantów, którym towarzyszyły kieszonki szerokie na ponad¬¬¬¬¬ 13 mm.
Wnioski
Istnieje wiele tradycyjnych instrumentów, np.: kirety, specjalne końcówki ultradźwiękowe oraz szczoteczki tytanowe powszechnie stosowanych w leczeniu periimplantitis. Może to tłumaczyć pewną niechęć do stosowania innych instrumentów, takich jak laser Er:YAG.
Każde narzędzie jest wyjątkowe, w taki sam sposób jak cechy jednego lasera mogą znacznie różnić się od cech innego. Każdy rodzaj lasera daje określone, czasami nawet przeciwstawne efekty, np. lasery diodowe nie uszkadzają tytanu, ale powodują szkodliwy wzrost temperatury, z kolei lasery Nd:YAG powodują uszkodzenie powierzchni tytanu.
Okazuje się, że określone cechy lasera erbowego są najbardziej efektywne w leczeniu periimplantitis: pozwala on operatorowi na dokładny dobór oraz precyzyjne usunięcie tkanki patologicznej, a także na odkażanie tytanu bez odbarwiania go, umożliwiając tym samym ponowną osteointegrację. Skuteczne leczenie zależy jednak od operatora oraz wykorzystanych narzędzi.
Aby poprawić procedury przeprowadzania i przewidywalność pożądanych efektów, konieczne są dalsze badania. Świat implantologii stale się rozwija, a rozwój dotychczasowych form leczenia prowadzi do odkrywania i upowszechnienia nowych technik i rozwiązań. W obliczu tych zmian, dentyści muszą aktywnie poszukiwać i wykorzystywać wszelkie dostępne metody leczenia, także użycie laserów. Istnieje wiele powodów dla ich coraz większej popularności.
 

embedImagecenter("Imagecenter_1_2266",2266, "large");
To post a reply please login or register
advertisement
advertisement