Badanie oceniające implanty wszczepione 38-40 lat temu

Iveta Ramonaite, Dental Tribune International

śro. 23 kwietnia 2025

ratować

Göteborg, Szwecja: Implanty są uznawane za jedną z najlepszych i najskuteczniejszych metod leczenia pojedynczych braków zębowych. Charakteryzują się wysokim wskaźnikiem przetrwania, co potwierdzają obserwacje trwające od pięciu do dziesięciu lat, konieczne jednak jest długoterminowe monitorowanie tego typu uzupełnień. Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu przeprowadzili badanie kontrolne dotyczące przeżywalności implantów i odsetka powikłań, oceniając pojedyncze implanty wszczepione 38–40 lat temu. Wyniki badania potwierdziły, że implanty zębowe pozostały w pełni funkcjonalne, natomiast osadzone na nich uzupełnienia protetyczne w postaci koron, wykazały krótszą żywotność. Badanie dostarcza cennych informacji na temat możliwości wystąpienia potencjalnych powikłań i potwierdza skuteczność leczenia implantologicznego, szczególnie w przypadku uzupełnień braków pojedynczych zębów.

Główny autor badania Sargon Barkarmo. (Zdjęcie: Elin Lindström)

Do badania włączono 13 pacjentów, którym w latach 1982-1985 wszczepiono 18 pojedynczych implantów zębowych metodą dwuetapową z opóźnionym obciążeniem i u żadnej z badanych osób nie zastosowano przeszczepów kostnych. Warto przypomnieć, że implanty zębowe powstały w oparciu o badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Göteborgu pod kierunkiem nieżyjącego już prof. Per-Ingvara Brånemarka – wybitnego szwedzkiego lekarza i badacza, powszechnie uznawanego za pioniera nowoczesnej implantologii stomatologicznej i osteointegracji.

Główny autor badania Sargon Barkarmo, protetyk i wykładowca na uniwersytecie w Göteborgu, wyraził entuzjazm w związku z długoterminową skutecznością implantów, które wykazały imponujący współczynnik przeżycia wynoszący 95,6%. W komunikacie prasowym uniwersytetu, Barkarmo powiedział: "Mimo że w badaniu uczestniczyła niewielka liczba pacjentów, wyniki pokazują, że implanty pozostają na swoim miejscu, a ubytek kości wokół nich po 40 latach praktycznie się nie zmienił. Potwierdza to, że fundamenty założone przez Brånemarka nadal się trzymają."

Chociaż wśród uczestników badania zapalenie błony śluzowej wokół implantu (peri-implant mucositis) występowało dosyć często, nie zdiagnozowano żadnego przypadku zapalenia tkanek twardych i miękkich z ubytkiem tkanek twardych kości wokół implantu (peri-implantitis). Niemniej jednak w przypadku kilku implantów głębokość sondowania wynosiła ≥ 6 mm, co wskazywało na konieczność ciągłego monitorowania klinicznego. Podczas wizyty kontrolnej na wszystkich zębach i implantach zaobserwowano płytkę nazębną, a średni wskaźnik płytki nazębnej wynosił 16,9% ± 11,6%. Poziom kości otaczających wszystkie implanty pozostawał stabilny przez cały okres badania, a w przypadku wielu implantów zaobserwowano nawet niewielki przyrost masy kostnej.

Współautor badania dr Jan Kowar. (Zdjęcie: Elin Lindström)

W przeciwieństwie do wysokiej przeżywalności implantów zębowych, wsparte na nich korony protetyczne wykazały znacznie krótszą żywotność. Tylko 60,9% oryginalnych koron pozostało na swoim miejscu. Z 18 koron sześć było cementowanych. Współautor badania dr Jan Kowar, protetyk i wykładowca uniwersytecki, wyjaśnił, że głównym powodem wymiany koron były względy estetyczne, a nie błędy techniczne. Zauważył, że opracowanie innowacyjnych materiałów protetycznych mogłoby znacznie poprawić długoterminowe wyniki leczenia implantologicznego.

Pomimo stosunkowo małej liczby uczestników, badanie podkreśla długoterminowy sukces leczenia implantologicznego pojedynczych braków zębowych, jednocześnie potwierdzając rosnące prawdopodobieństwo wymiany koron protetycznych w dłuższych okresach. Autorzy podkreślili, że dłuższe badania kontrolne mają kluczowe znaczenie dla lepszego zrozumienia trwałości implantów zębowych i występowania potencjalnych powikłań, zwłaszcza że wielu pacjentów, którym wszczepia się pojedyncze implanty, to osoby młode, w związku z czym oczekuje się, że zachowają swoje implanty przez dziesięciolecia. Barkarmo zauważył: „Obecnie powszechnie stosuje się metody przyspieszające leczenie i gojenie. Podejścia te wymagają również długoterminowych obserwacji i dokładnej oceny, aby zapewnić równie dobre wyniki leczenia w miarę upływu czasu”.

Badanie zatytułowane „Wyniki leczenia implantologicznego pojedynczych braków zębowych w ciągu 38–40 lat: długoterminowe badanie uzupełniające” (Outcome of single dental implants over 38–40 years: A long-term follow-up study) opublikowano w Internecie w wydaniu Clinical Implant Dentistry and Associates Research w lutym 2025 r.