Diagnostyka raka płaskonabłonkowego jamy ustnej (OSCC)

Search Dental Tribune

Naukowcy opracowują nową metodę identyfikacji raka jamy ustnej

pon. 27 maja 2019

ratować

Badanie, które może pomóc we wczesnej identyfikacji raka płaskonabłonkowego jamy ustnej (OSCC) przeprowadzone zostało przez brazylijskich naukowców, którzy odkryli korelację między progresją nowotworu a obfitością określonych białek obecnych w tkance guza i ślinie.

Dzięki określeniu tych parametrów można będzie ocenić postęp choroby, co może przezwyciężać ograniczenia klasycznych badań klinicznych i obrazowych. „Pracowaliśmy nad tym studium przez 5 lat, dopóki nie osiągnęliśmy przełomu” – powiedziała autorka projektu Adriana Franco Paes Leme, badaczka z brazylijskiego National Bioscience Laboratory – części Narodowego Centrum Badań Energii i Materiałów (CNPEM) w São Paulo.

W pierwszej fazie badania naukowcy wykorzystali mikrodyssekcję lasera i proteomikę do odwzorowania białek w tkankach raka jamy ustnej i skorelowania ich z cechami klinicznymi pacjentów. Ta analiza umożliwiła identyfikację kilku białek takich, jak: CSTB, NDRG1, LTA4H, PGK1, COL6A1, ITGAV i MB o różnych poziomach obfitości w zależności od obszaru guza i powiązanie ich z kluczowymi wynikami klinicznymi.

Po zidentyfikowaniu i kwantyfikacji białek w ok. 120 próbkach tkanek nowotworowych, w drugiej fazie badania naukowcy zastosowali 2 strategie weryfikacji białka. „Jedna strategia polegała na pomiarze obfitości wybranych białek w niezależnych próbkach tkanek przy użyciu immunohistochemii z przeciwciałami. W drugiej monitorowano te same wstępnie wybrane elementy w ślinie pacjentów” – wyjaśnia Paes Leme.

„Ślina jest obiecującym źródłem markerów. Zweryfikowaliśmy białka w ślinie pochodzące od 40 pacjentów. Badania przeprowadzono trzykrotnie, aby uzyskać najwyższy możliwy poziom pewności wyników w tej fazie badania” – dodaje.

Po przeanalizowaniu próbek śliny naukowcy wykorzystali bioinformatykę i techniki uczenia maszynowego do uzyskania sygnatur prognostycznych. Dzięki temu byli w stanie zweryfikować, które białko lub peptydy zostały wybrane podczas pierwszej fazy i tym samym mogli odróżnić pacjentów, którzy mieli lub nie mieli przerzutów do węzłów szyjnych.

Zgodnie z wynikami badania możliwe było zidentyfikowanie 3 specyficznych peptydów: LTA4H, COL6A1 i CSTB, które mogą być stosowane jako sygnatura do klasyfikacji pacjentów z przerzutami do węzłów chłonnych i bez nich. Naukowcy są przekonani, że może to pomóc lekarzom w przezwyciężeniu ograniczeń badań klinicznych i w spersonalizowanych strategiach leczenia.

„Dane doprowadziły do ​​wiarygodnych wyników, które są też bardzo obiecujące jako wskazówki do określenia stopnia zaawansowania choroby. Zasugerowaliśmy potencjalne markery choroby w pierwszej fazie badania i sprawdziliśmy je w drugiej fazie, zwiększając wiarygodność wyników i pokazując, że te markery są skuteczne w klasyfikacji pacjentów z przerzutami do węzłów chłonnych” – powiedział Paes Leme.

Naukowcy pracują obecnie nad nowym badaniem, którego celem jest wykorzystanie technik translacyjnych do budowy niedrogich biosensorów, które są w stanie wykrywać sygnatury prognostyczne w ślinie pacjenta.

Badanie pt.: „Łączenie odkrycia i ukierunkowanej proteomiki ujawnia sygnaturę prognostyczną w przypadku raka jamy ustnej” zostało opublikowane 5 września 2018 r. na łamach Nature Communications. Partnerami badania byli: São Paulo State Cancer Institute, Uniwersytet Campinas's Piracicaba Dental School i Institute of Computing, Uniwersytet São Paulo w Mathematics and Computer Science Institute w São Carlos, Dental School of West Paraná University, a także inne instytucje w Brazylii i poza nią. Projekt został sfinansowany przez Fundację Badawczą z São Paulo, a badania przeprowadzono w Narodowym Centrum Badań nad Energią i Materiałami.

advertisement
advertisement