- Austria / Österreich
- Bośnia i Hercegowina / Босна и Херцеговина
- Bułgaria / България
- Chorwacja / Hrvatska
- Czechy i Słowacja / Česká republika & Slovensko
- Francja / France
- Niemcy / Deutschland
- Grecja / ΕΛΛΑΔΑ
- Włochy / Italia
- Holandia / Nederland
- nordycki / Nordic
- Polska / Polska
- Portugalia / Portugal
- Rumunia i Mołdawia / România & Moldova
- Słowenia / Slovenija
- Serbia i Czarnogóra / Србија и Црна Гора
- Hiszpania / España
- Szwajcaria / Schweiz
- indyk / Türkiye
- Wielka Brytania i Irlandia / UK & Ireland
Dotychczas nie ma procedury klinicznej leczenia lub zatrzymania utraty tkanki kostnej szczęki – potencjalnie śmiertelnego działania niepożądanego, które może wystąpić po leczeniu bisfosfonianami. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego, Los Angeles (UCLA) i University of Southern California próbują rozwiązać ten problem.
Naukowcy z tych uniwersytetów współpracowali w badaniu, które potencjalnie mogłoby zapobiec uszkodzeniu kości szczęki w zabiegach chirurgii jamy ustnej u pacjentów leczonych z powodu nowotworów lub osteoporozy.
Obecnie bisfosfoniany są stosowane w leczeniu pacjentów z rakiem kości lub osteoporozą. Leki te wiążą się ze szkieletem przez miesiące lub nawet lata po początkowej fazie terapii i zapobiegają utracie gęstości kości. Jednak w niektórych przypadkach pacjenci z rakiem, którzy otrzymują wysokie dawki tych leków doświadczają skutków ubocznych, takich jak uszkodzenie szczęki lub bolesne i przewlekłe zapalenie i zakażenie w wyniku rutynowej chirurgii jamy ustnej lub zwykłej procedury doustnej. To z kolei może prowadzić do utraty tkanki kostnej.
„Podczas leczenia nowotworu infuzja bisfosfonianów w wysokich dawkach jest ważnym narzędziem do kontrolowania stanu kości i osteolizy u pacjentów z rakiem” – powiedział dr Ichiro Nishimura, prof. protetyki stomatologicznej w UCLA School of Dentistry i członek UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center. „Są to nowotwory pochodzące ze szpiku kostnego, takie jak szpiczak mnogi lub dające przerzuty do kości, np. rak piersi lub prostaty. Obecność bisfosfonianu stanowi znaczące ryzyko w przypadku konieczności rutynowego zabiegu dentystycznego” – podsumował.
Naukowcy byli w stanie usunąć leki bisfosfonianowe ze szczęki przez wstrzyknięcie innego rodzaju bisfosfonianu, który jest obojętny i nie wywołuje działania farmakologicznego. Korzystając z tej techniki, mogli wyprzeć lek bisfosfonianowy związany z powierzchnią kości szczęki w modelu in vivo. Zespół badawczy ma nadzieję, że ta technika pozwoli bisfosfonianom pozostać w innych częściach układu kostnego i kontynuować działanie zapobiegania utracie masy kostnej.
Badanie pt.: „Rescue bisphosphonate treatment of alveolar bone improves extraction socket healing and reduces osteonecrosis in zoledronate-treated mice” opublikowano w wydaniu Bone w czerwcu br.
pią. 3 maja 2024
7:00 (CET) Warsaw
Osseointegration in extrēmus: Complex maxillofacial reconstruction & rehabilitation praeteritum, praesens et futurum
śro. 8 maja 2024
2:00 (CET) Warsaw
You got this! Diagnosis and management of common oral lesions
pią. 10 maja 2024
2:00 (CET) Warsaw
Empowering your restorative practice: A comprehensive guide to clear aligner integration and success
pon. 13 maja 2024
3:00 (CET) Warsaw
CREATING MORE PRACTICE TIME THROUGH EFFICIENCY: IMPROVED ACCURACY AND DELEGATION
pon. 13 maja 2024
7:00 (CET) Warsaw
Súčasné trendy v parodontológii
śro. 15 maja 2024
4:00 (CET) Warsaw
Der endodontische Notfall
śro. 22 maja 2024
6:00 (CET) Warsaw