Utrata kościu podczas leczenia bifosforanami

Search Dental Tribune

Można zapobiec uszkodzeniu kości szczęk w zabiegach chirurgicznych u pacjentów chorych na raka

W niedawnym badaniu naukowcy usunęli leki bisfosfonianowe z kości szczęki w nadziei, że zapobiegną utracie kości (fot.: Elle Aon/Shutterstock).

śro. 31 lipca 2019

ratować

Dotychczas nie ma procedury klinicznej leczenia lub zatrzymania utraty tkanki kostnej szczęki – potencjalnie śmiertelnego działania niepożądanego, które może wystąpić po leczeniu bisfosfonianami. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego, Los Angeles (UCLA) i University of Southern California próbują rozwiązać ten problem.

Naukowcy z tych uniwersytetów współpracowali w badaniu, które potencjalnie mogłoby zapobiec uszkodzeniu kości szczęki w zabiegach chirurgii jamy ustnej u pacjentów leczonych z powodu nowotworów lub osteoporozy.

Obecnie bisfosfoniany są stosowane w leczeniu pacjentów z rakiem kości lub osteoporozą. Leki te wiążą się ze szkieletem przez miesiące lub nawet lata po początkowej fazie terapii i zapobiegają utracie gęstości kości. Jednak w niektórych przypadkach pacjenci z rakiem, którzy otrzymują wysokie dawki tych leków doświadczają skutków ubocznych, takich jak uszkodzenie szczęki lub bolesne i przewlekłe zapalenie i zakażenie w wyniku rutynowej chirurgii jamy ustnej lub zwykłej procedury doustnej. To z kolei może prowadzić do utraty tkanki kostnej.

„Podczas leczenia nowotworu infuzja bisfosfonianów w wysokich dawkach jest ważnym narzędziem do kontrolowania stanu kości i osteolizy u pacjentów z rakiem” – powiedział dr Ichiro Nishimura, prof. protetyki stomatologicznej w UCLA School of Dentistry i członek UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center. „Są to nowotwory pochodzące ze szpiku kostnego, takie jak szpiczak mnogi lub dające przerzuty do kości, np. rak piersi lub prostaty. Obecność bisfosfonianu stanowi znaczące ryzyko w przypadku konieczności rutynowego zabiegu dentystycznego” – podsumował.

Naukowcy byli w stanie usunąć leki bisfosfonianowe ze szczęki przez wstrzyknięcie innego rodzaju bisfosfonianu, który jest obojętny i nie wywołuje działania farmakologicznego. Korzystając z tej techniki, mogli wyprzeć lek bisfosfonianowy związany z powierzchnią kości szczęki w modelu in vivo. Zespół badawczy ma nadzieję, że ta technika pozwoli bisfosfonianom pozostać w innych częściach układu kostnego i kontynuować działanie zapobiegania utracie masy kostnej.

Badanie pt.: „Rescue bisphosphonate treatment of alveolar bone improves extraction socket healing and reduces osteonecrosis in zoledronate-treated mice” opublikowano w wydaniu Bone w czerwcu br.

advertisement
advertisement