Aktualnie znane zastosowania AI w protetyce
Sztuczna inteligencja doskonale działa już dziś, ale cicho, za kulisami – nie jako błyskotliwa robotyka, ale jako potężne wsparcie oprogramowania. Systemy takie zaprojektowano tak, aby wspomagały, a nie zastępowały ocenę kliniczną.
Diagnoza i wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych: modele AI identyfikują próchnicę, złamania i punkty anatomiczne na zdjęciach rentgenowskich i CBCT z dużą czułością i szybkością.3
Wsparcie planowania leczenia: algorytmy głębokiego uczenia maszynowego pomagają w planowaniu wszczepienia implantu i wyborze optymalnych projektów protetycznych w oparciu o dane anatomiczne.4
Optymalizacja projektu pracy: analizując poprzednie udane przypadki, sztuczna inteligencja może sugerować kształty, kontury i korekty okluzji, poprawiając dopasowanie przyszłej pracy protetycznej i zmniejszając wkład pracy lekarza.
Dopasowanie koloru: zaawansowane narzędzia do analizy obrazu pomagają klinicystom osiągnąć lepsze wyniki estetyczne dzięki dokładnemu dopasowaniu koloru planowanych prac protetycznych.
Złożone projekty prac protetycznych: modele AI mogą generować modele protez ruchomych lub nawet protez szczękowo-twarzowe dopasowane antropometrycznie.5
Porównanie w świecie rzeczywistym: sztuczna inteligencja kontra tradycyjne metody pracy
Lekarze wykorzystujący AI w stomatologii obserwują mniejszą liczbę poprawek prac protetycznych i większe zadowolenie pacjentów, chociaż nadzór nad całością przebiegu pracy pozostaje niezbędny. Rozważmy przykład pacjenta wymagającego ruchomej protezy częściowej i możliwości dzisiejszego leczenia tego przypadku z pomocą sztucznej inteligencji:
Tradycyjny przebieg pracy: pobieranie wycisków, rejestracja zgryzu, konsultacja z technikiem, korekta kształtu, wszystko to często wymaga wielokrotnych wizyt.
Przebieg pracy usprawniony sztuczną inteligencją: cyfrowe skany są przesyłane na platformy obsługiwane przez sztuczną inteligencję, AI sugeruje rozmieszczenie klamer, równowagę zgryzu i proporcje estetyczne, oszczędzając czas, poprawiając jakość pracy i zwiększając prawdopodobieństwo idealnego dopasowania pracy już przy pierwszej przymiarce.
Wyzwania związane z wdrożeniem AI
Z mojego doświadczenia i prezentacji na konferencjach wynika, że kluczowymi barierami są:
Ścieżka kształcenia: Lekarze często pytają o czas wymagany do osiągnięcia biegłości oraz o dostępność dostępnych, praktycznych możliwości szkolenia.
Koszt i zwrot z inwestycji: klinicyści kwestionują, czy inwestycja w narzędzia wykorzystujące sztuczną inteligencję przyniesie oczekiwaną korzyść finansową.
Obawy dotyczące niezawodności: lekarze poszukują solidnych dowodów na to, że decyzje oparte na sztucznej inteligencji są spójne i dokładne.
Wielu klinicystów uważa, że przejście na model pracy wspierany przez sztuczną inteligencję jest intuicyjne. W mojej praktyce nauczono mnie, jak korzystać z systemów zintegrowanych ze sztuczną inteligencją, a teraz elementy pracy, które kiedyś zajmowały wiele godzin, są realizowane znacznie szybciej. System staje się naturalną częścią przepływu pracy.
Niezastąpiony czynnik ludzki
Sztuczna inteligencja może analizować obrazy w ciągu kilku sekund, ale nie jest w stanie wczuć się, doradzać ani dostosowywać się do specyficznych okoliczności i potrzeb pacjenta. Chociaż algorytm może zaproponować teoretycznie idealny projekt protezy, tylko lekarz klinicysta może określić, czy to rozwiązanie najlepiej odpowiada unikalnym potrzebom, preferencjom i celom leczenia pacjenta. Sztuczna inteligencja jest cennym asystentem, ale współczujący, etyczny i świadomy kontekstu lekarz musi zachować kontrolę nad całym procesem leczenia.
To post a reply please login or register