Zmiany w szkliwie – metody odbudowy

Celem było odbudowanie zęba siekacza bocznego przy pomocy lasera Er:YAG w
następującej kolejności:
_preparacja ubytków zęba,
_odkażenie leczonej powierzchni,
_reparacja krawędzi zęba za pomocą wiertła w celu uzyskania odpowiedniej powierzchni o maksymalnych właściwościach adhezyjnych
_uzupełnienie ubytków hybrydową żywicą kompozytową.

Długość fali lasera Er:YAG jest pochłaniana przez tkankę twardą, dlatego konserwacja zdrowej struktury zęba jest wydajniejsza niż przy użyciu tradycyjnej kątnicy wysokoobrotowej. Co więcej, relatywny brak symulacji dotykowej przy leczeniu laserowym często umożliwia wykonanie zabiegu bez konieczności zastosowania środka znieczulającego.

Środki ostrożności
Podczas wykonywania zabiegu należy stosować odpowiednią ilość sprayu wodnego. Dobra widoczność oraz niskie zużycie energii podczas preparacji są konieczne, aby uniknąć efektu termicznego oraz usunięcia nadmiernej ilości
struktury zęba.

Alternatywne zabiegi
Podczas przygotowywania powierzchni zęba, alternatywą dla leczenia laserowego może być tradycyjny zabieg wykonany za pomocą wierteł. Należy jednak pamiętać, że może on powodować większą utratę tkanki twardej, mikropęknięcia szkliwa oraz uczucie nadwrażliwości.

embedImagecenter("Imagecenter_1_452",452, "large"); ">script>
 

 

Parametry lasera
Podczas zabiegu zastosowano laser Er:YAG (DElight, HOYA ConBio) o długości fali 2940 nm, wyposażony w system światłowodowy oraz końcówkę kwarcową o średnicy 600 μ. Laser pracuje w trybie pulsacyjnym, a długość trwania pulsu wynosi 300 ms. Ablację szkliwa wykonywano w trybie niekontaktowym przy użyciu końcówki kwarcowej 80° z chłodzeniem wodnym oraz ustawieniach mocy lasera na 5 W (energia wyjściowa 200 mJ, częstotliwość impulsów 25 Hz). Podczas ablacji zębiny zastosowano moc 3,2 W (160 mJ, 20 Hz), końcówkę kwarcową 80° z chłodzeniem wodnym oraz tryb niekontaktowy. Przed rozpoczęciem zabiegu pacjenta zapoznano z kolejnymi etapami procedury. Zastosowano wszelkie środki ostrożności. Pacjenta i operatorów wyposażono w specjalnie oznaczone okulary ochronne oraz sprawdzono stan mechanicznych komponentów urządzenia. Po wykonaniu procedur bezpieczeństwa, laser przetestowano pod kątem prawidłowego funkcjonowania wiązki oraz systemu chłodzącego sprayem. Podczas zabiegu tkanki zastosowano ssanie o dużej sile. Częstotliwość impulsów ustawiono na 25 Hz a energię wyjściową na 200 mJ, co dało moc o sile 5 W. Ablację szkliwa przeprowadzono przy użyciu kwarcowej końcówki 80° z chłodzeniem wodnym oraz zastosowaniem trybu niekontaktowego. Następnie zmniejszono częstotliwość impulsów na 20 Hz a energię wyjściową na 160 mJ, co dało moc o sile 3,2 W. Ablację szkliwa przeprowadzono przy użyciu kwarcowej końcówki 80° z chłodzeniem wodnym oraz zastosowaniem trybu niekontaktowego. Na powierzchnię szkliwa oraz zębiny nałożono cement Clearfil SE (Kuraray America, Inc.), a jako materiał uzupełniający wykorzystano nanokompozyt Adonis (Sweden et Martina S.p.A.). Wykończenie uzupełnienia wykonano przy użyciu gruboziarnistych wierteł diamentowych, wierteł wykończeniowych 12-nacięciowych oraz tarcz wykończeniowych (Ryc. 5-14).

Instrukcje pozabiegowe
Ponieważ nie zastosowano żadnego środka znieczulającego, u pacjenta nie wystąpił efekt odrętwienia. Pozwolono mu więc na kontynuowanie codziennych czynności.

Opieka kontrolna
Osiągnięto wyznaczone przed zabiegiem cele. Cała procedura została przeprowadzona efektywnie bez zastosowania środka znieczulającego. Co więcej, uzyskano satysfakcjonujące efekty estetyczne (Ryc. 14). Celem osiągnięcia długoterminowych efektów zabiegu jest utrwalenie założeń początkowego planu leczenia. Testy żywotności leczonego zęba wypadły pomyślnie.